Φως στη συνήθεια των ανδρών να μην μιλούν πολύ και να μη συζητούν τα προβλήματα που τους απασχολούν ρίχνει νέα έρευνα, που προσπαθεί να ερμηνεύσει την πολυπλοκότητα των ανθρωπίνων σχέσεων και τον διαφορετικό τρόπο σκέψης ανδρών και γυναικών.

Από τη μελέτη λοιπόν σε 2.000 παιδιά και εφήβους, προέκυψε πως η διστακτικότητα των ανδρών να συζητήσουν με τις συντρόφους τους τα προβλήματά τους δεν οφείλεται σε ντροπή ή αδιαφορία, αλλά στο ότι πολύ απλά δεν βλέπουν ποιο είναι το νόημα.

Πρόκειται μάλιστα για μια τακτική, που την ακολουθούν από την παιδική ηλικία .

Όπως έδειξε η μελέτη, ενώ τα κορίτσια πιστεύουν πως μιλώντας όλη την ώρα για τα προβλήματά τους θα αισθανθούν καλύτερα, τα αγόρια πιστεύουν ότι η τακτική αυτή είναι χάσιμο χρόνου.

«Επί χρόνια, οι ψυχολόγοι επέμεναν ότι τα αγόρια και οι άντρες θα ήθελαν να μιλούν για τα προβλήματά τους, αλλά διστάζουν από ντροπή ή επειδή δεν θέλουν να δείξουν αδύναμοι», δήλωσε η δρ Ρόουζ, επικεφαλής της έρευνας, από το Πανεπιστήμιο του Μιζούρι.«Εντούτοις, όταν ρωτήσαμε νέους ανθρώπους για τις απόψεις τους για το όλο θέμα, τα αγόρια δεν εξέφρασαν περισσότερο φόβο ή δυσφορία απ’ ό,τι τα κορίτσια. Αντιθέτως, οι απαντήσεις τους έδειξαν πως δεν θεωρούν ιδιαιτέρως χρήσιμη την εξωτερίκευση όσων τα απασχολούν».

Η δρ Ρόουζ εκτιμά πως τα ευρήματα της μελέτης εξηγούν γιατί άντρες και γυναίκες έχουν τόσο διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων στις σχέσεις τους. «Οι γυναίκες κατά κανόνα πιέζουν τους συντρόφους τους να μοιραστούν μαζί τους τις ανησυχίες τους, επειδή πιστεύουν πως με αυτό τον τρόπο θα αισθανθούνκαλύτερα και θα βρουν μια λύση», είπε.
«Οι σύντροφοί τους, όμως, κατά κανόνα δεν ενδιαφέρονται, διότι πιστεύουν πως με τον καιρό η κατάσταση θα βελτιωθεί εγγενώς. Έτσι προκαλούνται καυγάδες στα ζευγάρια, καθώς η γυναίκα συχνά εκλαμβάνει την εσωστρέφεια του συντρόφου της ως αδιαφορία».