Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

ΚΕΡΤ ΚΟΜΠΕΪΝ: ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΝΑ ΚΑΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΞΕΘΩΡΙΑΣΕΙΣ


5 Απριλίου  1994 και το είδωλο των νέων της εποχής, ο αντισυμβατικός leader των Nirvana, Κερτ Κομπέιν είναι αποφασισμένος να δώσει τέλος στη ζωή του. Πλησιάζει την καραμπίνα στο κεφάλι του και πυροβολεί. Το σώμα του θα βρεθεί τρεις μέρες αργότερα από έναν ηλεκτρολόγο. Δίπλα του ένα σημείωμα γραμμένο με κόκκινο μελάνι. «Δεν έχω το πάθος πλέον. Oπότε, να θυμάστε, είναι προτιμότερο να καείς παρά να ξεθωριάσεις».

Μπορεί ο Κερτ Κομπέιν να άφησε την τελευταία του πνοή μόλις στην ηλικία των 27 ετών, αλλά η επίδρασή του στο χώρο της μουσικής ήταν καταλυτική. Το τραγούδι «SmellsLike Teen Spirit» θεωρείται ο ύμνος μιας ολόκληρης γενιάς και το τραγούδι που ανέδειξε την grunge μουσική. Ποια είναι όμως η ιστορία πίσω από τον τίτλο του τραγουδιού; Μια φίλη του Κομπέιν έγραψε ένα βράδυ στον τοίχο του δωματίου του «Kurt Smells Like Teen Spirit». Ο Κομπέιν θεώρησε ότι... αναφερόταν στον εφηβικό τρόπο σκέψης του και ενθουσιασμένος έδωσε αυτό τον τίτλο στο νέο τουsingle, για να ανακαλύψει λίγους μήνες μετά ότι η φίλη του εννοούσε στην πραγματικότητα το γυναικείο αποσμητικό Teen Spirit, το οποίο χρησιμοποιούσε η τότε κοπέλα του...
Γεννημένος το Φεβρουάριο του 1967 στο Αμπερντίν της Ουάσιγκτον, βίωσε στη ευαίσθητη ηλικία των 7 ετών το επεισοδιακό διαζύγιο των γονιών του και πολύ γρήγορα αναζήτησε καταφύγιο στη μουσική. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του και η ασθενική φιγούρα του τον έθεσαν στόχο των περιπαικτικών σχολίων και του χλευασμού των συμμαθητών του. Ο ίδιος αργότερα θα δηλώσει «Προσπαθούσα να κάνω το κεφάλι μου να εκραγεί κρατώντας την αναπνοή μου. Νόμιζα ότι αν ανατιναζόταν, θα ένιωθαν άσχημα». Η φιλία του δε με έναν ομοφυλόφιλο συμμαθητή του θα οδηγήσει σε ακόμη χειρότερους τραμπουκισμούς του οποίους ο μικρός Κομπέιν θα αντιμετωπίσει στρεφόμενος με ακόμη μεγαλύτερο πάθος στη μουσική. Σε συνέντευξή του πολλά χρόνια αργότερα θα ομολογήσει πως είναι «γκέι στο πνεύμα», ενώ σε ένα ημερολόγιό του είχε γράψει «Δεν είμαι ομοφυλόφιλος αν και εύχομαι να ήμουν, μόνο και μόνο για να τσαντίσω μερικούς ομοφοβικούς». Επίσης συνήθιζε να γράφει με σπρέι «ο Θεός είναι γκέι» στα φορτηγά της περιοχής του.

Η ζωή του νεαρού Κομπέιν θα αλλάξει ριζικά με την ίδρυση των Nirvana, ενός συγκροτήματος που έμελλε να μείνει στην ιστορία και να αλλάξει τα δεδομένα της grunge μουσικής σκηνής. Στο πλευρό του ο Krist Novoselic. Από την πρώτη στιγμή το νεανικό κοινό ενθουσιάζεται με την καταθλιπτική και ανατρεπτική διάθεση των Νιρβάνα και οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη. Η ευαίσθητη ψυχοσύνθεση του Κομπέιν όμως δεν μπορεί να διαχειριστεί τη διασημότητα. Ο ίδιος θα ομολογήσει πως η υπογραφή αυτόγραφων ήταν ένα μαρτύριο για εκείνον: «Αν έμπαινα φυλακή, τουλάχιστον δεν θα χρειαζόταν να υπογράφω αυτόγραφα». Όλοι προσπαθούν να διαβάσουν τη σκέψη του πίσω από τους στίχους του. Ο ίδιος εκνευρίζεται «Γιατί στο διάβολο όλοι οι δημοσιογράφοι επιμένουν να εφαρμόζουν φροϊδικές αποτιμήσεις των στίχων μου, όταν κατά το 90% τους ερμηνεύουν λανθασμένα;» 

Ταυτόχρονα γνωρίζει και ερωτεύεται την Κόρτνεϊ Λαβ των Hole, η οποία και δέχτηκε την επίθεση των fans των Nirvanaπου την κατηγορούσαν πως χρησιμοποιούσε τον Κομπέιν για να γίνει διάσημη. Το ζευγάρι παρομοιάζεται με τους Τζιν Λένον και Γιόκο Όνο. Παντρεύονται το 1992 στη Χαβάη. Ο Κομπέιν φορά πράσινες καρό πιτζάμες γιατί «βαριόταν να φορέσει σμόκιν», ενώ η Λαβ ένα σατέν φόρεμα που κρύβει την εγκυμοσύνη της. Λίγους μήνες αργότερα θα γεννηθεί η κόρη του ζευγαριού, Frances Bean Cobain, αλλά η ευτυχισμένη οικογένεια δε θα «ζήσει αυτή καλά και εμείς καλύτερα». Σάλο προκαλεί η δήλωση της Λαβ πως έπαιρνε ηρωίνη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι Κομπέιν οδηγούνται στο δικαστήριο όπου και χάνουν για ένα χρονικό διάστημα την επιμέλεια της κόρης τους.

Στο μεταξύ ο Κομπέιν ταλαιπωρείται από χρόνιους στομαχικούς πόνους. Κανένας γιατρός όμως δεν μπορεί να βρει την αιτία. Ο αυτοκαταστροφικός μουσικός έχει καταλήξει να ζυγίζει 58 κιλά. Ο ίδιος δήλωσε πως ξεκίνησε την ηρωίνη για να μειώσει τον πόνο που τον έκανε να νιώθει «σαν βρεγμένη γάτα που την έχουν σαπίσει στο ξύλο». Δε θα αντέξει για πολύ…


Επιμέλεια: Εύα Βλάχου


Δεν υπάρχουν σχόλια: