Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ
Μπορεί το «κόμμα του Μνημονίου» να προσπάθησε να διαμορφώσει κλίμα για την επιμήκυνση του βίου τηςκυβέρνησης Παπαδήμου μέχρι το τέλος της τετραετίας, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε ότι... αυτό δεν ήταν εφικτό. Στον Παπανδρέου άρεσε η ιδέα, επειδή πιστεύει ότι τοτρικομματικό κυβερνητικό σχήμα διευκολύνει την παραμονή του ίδιου στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. Άρεσε, επίσης, στον Καρατζαφέρη, ο οποίος επιδιώκει να κατοχυρώσει το κόμμα του σαν κυβερνητικό εταίρο και σε μελλοντικές κυβερνήσεις συνεργασίας. Η ιδέα, όμως, δεν άρεσε καθόλου στον Σαμαρά. Είναι σαφές ότι, εάν αποσυρθεί η ΝΔ, η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν μπορεί να επιβιώσει.
Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι ο βίος της παρούσας κυβέρνησης θα επιμηκυνθεί για μερικές εβδομάδες. Το επόμενο τρίμηνο μπορεί να μην είναι μεγάλο διάστημα, αλλά είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Το… τυρί θα είναι το «κούρεμα» του χρέους και η νέα δανειακή σύμβαση, αλλά πίσω από το τυρί βρίσκεται η φάκα του νέου Μνημονίου. Το νέο Μνημόνιο, που θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή, θα δεσμεύσει την Ελλάδα σε μια πορεία οικονομικής και κοινωνικής υποβάθμισης. Το πρόβλημα δεν θα το έχει το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ. Τα κόμματα αυτά έχουν ήδη το στίγμα από την υπερψήφιση του πρώτου Μνημονίου. Το δίλημμα θα το έχει η ΝΔ, η οποία έχει εγκλωβιστεί κατά τρόπο που την ωθεί να πιει νερό από το πηγάδι, στο οποίο μέχρι πρότινος έφτυνε.
Το γεγονός ότι ο Σαμαράς έχει –υπό το βάρος των ασφυκτικών πιέσεων– αλλάξει γραμμή πλεύσης δεν φαίνεται να αρκεί για να τον εμπιστευτούν η τρόικα και το «κόμμα του Μνημονίου». Γι’ αυτό και μεθοδεύουν τον αποκλεισμό του από την πρωθυπουργία. Δεν μπορούν να αποτρέψουν την πρωτιά της ΝΔ στις εκλογές. Θέλουν με κάθε τρόπο, όμως, όχι μόνο να αποτρέψουν την έτσι κι αλλιώς ελάχιστα πιθανή αυτοδυναμία, αλλά και να περιορίσουν το ποσοστό και τις έδρες της στην επόμενη Βουλή. Γι’ αυτό και προσπάθησαν να καταστήσουν τον Σαμαρά συνυπεύθυνο για μια πολιτική, η οποία θα πολλαπλασιάσει τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια.
Όσο πιο μακριά από την αυτοδυναμία βρεθεί η ΝΔ την επομένη των εκλογών, τόσο πιο εύκολο θα είναι για την τρόικα και το «κόμμα του Μνημονίου» να αποκλείσουν τον Σαμαρά από την πρωθυπουργία. Όσο μικρότερο ποσοστό και λιγότερες έδρες κατακτήσει η ΝΔ, τόσο ευκολότερο θα είναι μετεκλογικά οι πιθανοί κυβερνητικοί εταίροι να θέσουν ως όρο την πρωθυπουργία να μην την πάρει ο αρχηγός του πρώτου κόμματος, αλλά μια προσωπικότητα κοινής αποδοχής, όπως ο Παπαδήμος. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν να κρατήσουν τον ίδιο πρωθυπουργό, αλλά με διαφορετική κυβερνητική σύνθεση. Στη σημερινή κυριαρχούν τα «πράσινα» στελέχη· στη μετεκλογική θα κυριαρ χούν τα «γαλάζια» στελέχη.
Ο Σαμαράς έχει θέσει ως στόχο την αυτοδυναμία, αλλά, όπως προαναφέραμε, είναι πολύ δύσκολο να την κατακτήσει. Έχει δηλώσει ότι, εάν δεν την κατακτήσει, θα προκηρύξει νέες εκλογές. Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις, με το «κόμμα του Μνημονίου» να τον καταγγέλλει ότι για λόγους εξουσιολαγνείας τινάζει στον αέρα την οικονομία. Ο αρχηγός της ΝΔ ίσως θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση με τον ΛΑΟΣ και τη Δημοκρατική Συμμαχία, εάν αυτή τελικώς εισέλθει στη Βουλή. Η λύση αυτή, όμως, δεν του άρεσε, ακόμα και στην περίπτωση που του εξασφάλιζε την πρωθυπουργία.
Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα και με το «κόμμα του Μνημονίου» απέναντί του, ο Σαμαράς έχει κάθε λόγο να υπερβεί το συμβατικό πλαίσιο και να αναζητήσει κυβερνητική λύση εκτός του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος. Μια τέτοια λύση θα μπορούσε να είναι ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, η οποία να αποτελείται όχι από τεχνοκράτες-σημαιοφόρους του Μνημονίου, αλλά από εκτός κομμάτων προσωπικότητες, με κύρος στην κοινωνία και με απόφαση να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα διάσωσης της χώρας.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Επίκαιρα» στις 29/12/11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου