Εκατοντάδες νέα νησιά αναγνωρίστηκαν στην τελευταία απογραφή

Διάσπαρτα σε όλη τη Γη υπάρχουν 657 νησιά που δεν γνωρίζαμε ως πρόσφατα, αποκαλύπτει νέα απογραφή, η οποία βασίστηκε σε δορυφορικές εικόνες υψηλής ανάλυσης. Βέβαια οι περισσότερες από τις νέες καταχωρήσεις αντιστοιχούν σε μικρά αμμώδη νησιά που απαντώνται λίγο έξω από τις ακτές.


Η τελευταία μελέτη, που δημοσιεύεται στο Journal of Coastal Research, αναγνώρισε 2.149 νησίδες αποτελούμενες από άμμο που συσσώρευσαν τα ρεύματα. Ο αριθμός αυτός είναι σημαντικά υψηλότερος από τις 1.492 τέτοιες νησίδες που είχαν αναγνωριστεί σε προηγούμενη απογραφή του 2001, στην οποία δεν χρησιμοποιήθηκαν δορυφορικές εικόνες αυτής της λεπτομέρειας.

Οι νησίδες αυτές έχουν συνήθως τη μορφή στενών λωρίδων ξηράς που εκτείνονται παράλληλα με την ακτογραμμή αλλά χωρίζονται από αυτή με κόλπους, ποταμόκολπους ή λιμνοθάλασσες. Δεδομένου ότι αποτελούνται από άμμο, τα νησάκια αυτά έχουν δυναμικό χαρακτήρα και αλλάζουν σχήμα συνεχώς.

Απαντώνται σε όλες τις ηπείρους και αντιστοιχούν στο 10% των ακτογραμμών της Γης, έχοντας συνολικό μήκος ακτών περίπου 21.000 χιλιόμετρα. Σε πολλές περιπτώσεις περιπτώσεις, προστατεύουν την ξηρά από τη διάβρωση και το μένος των κυμάτων και των τροπικών καταιγίδων.

Μέχρι πρόσφατα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι αυτές οι αμμώδεις νησίδες απουσιάζουν από τις περιοχές όπου η πλημμυρίδα ξεπερνά σε ύψος τα 4 μέτρα.

Τώρα, ερευνητές του Πανεπιστημίου Duke και του Κολεγίου Meredith στις ΗΠΑ αποδεικνύουν ότι αυτό δεν ισχύει: Η μεγαλύτερη αλυσίδα από αμμώδεις νησίδες εντοπίστηκε έξω από το δέλτα του Αμαζονίου στη Βραζιλία, σε μια περιοχή όπου το ύψος της παλίρροιας φτάνει τα επτά μέτρα.

Όπως εξηγεί στο LiveScience.com ο Δρ Όριν Πίκεϊ, μέλος της ερευνητικής ομάδας, το αμμώδες αρχιπέλαγος δεν είχε ανακαλυφθεί ως σήμερα, επειδή στις παλαιότερες δορυφορικές εικόνες τα νησιά δεν ξεχώριζαν από το δάσος μαγκρόβιων φυτών που φύονται στο δέλτα.

Όπως φαίνεται, οι γεωλόγοι είχαν υποτιμήσει την εκροή άμμου από τον Αμαζόνιο, η οποία αντισταθμίζει την απώλεια άμμου από τις νησίδες.

Όπως το θέτει ο Δρ Πίκεϊ: «Διαπιστώσαμε ότι, όπου υπάρχει μια επίπεδη λωρίδα ξηράς δίπλα στις ακτές, όπου υπάρχει μια λογική παροχή άμμου, όπου υπάρχουν αρκετά κύματα για να μετακινούν την άμμο ή τα ιζήματα, και μια πρόσφατη άνοδος της στάθμης που στράβωσε την ακτογραμμή, εκεί υπάρχουν και νησίδες από άμμο».