Τον αν κάποιος πρεσβεύει φιλελεύθερες ή συντηρητικές απόψεις, αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οφείλετα

Τον αν κάποιος πρεσβεύει φιλελεύθερες ή συντηρητικές απόψεις, αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οφείλεται στην ενεργοποίηση συγκεκριμένων τμημάτων του εγκεφάλου μας.

Οι πολιτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων φαίνεται πως καθορίζονται αρκετά από τη...

μορφολογία του εγκεφάλου. Το αν κάποιος πρεσβεύει φιλελεύθερες ή συντηρητικές απόψεις, αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν πως οφείλεται στην ενεργοποίηση συγκεκριμένων τμημάτων του εγκεφάλου.

Οι πολιτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων φαίνεται πως καθορίζονται αρκετά από τη μορφολογία του εγκεφάλου. Το αν κάποιος πρεσβεύει φιλελεύθερες ή συντηρητικές απόψεις, αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν πως οφείλεται στην ενεργοποίηση συγκεκριμένων τμημάτων του εγκεφάλου.

Οι μικρές διαφοροποιήσεις που παρατηρούνται στην εγκεφαλική δραστηριότητα των ανθρώπων σχετίζονται σε έναν σημαντικό βαθμό με την πολιτική τους ιδεολογία, πιστεύουν κάποιοι ειδικοί. Η διαπίστωση αυτή δεν αποτελεί κανόνα, αλλά προκύπτει από παρατηρήσεις και δεν μπορεί να αγνοηθεί, όπως λένε.

Σύμφωνα με τον Ντάρεν Σρέιμπερ, που είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο, ορισμένες πρόσφατες έρευνες έχουν καταδείξει ότι οι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως φιλελεύθεροι στις ΗΠΑ, παρουσιάζουν μια σχετική αύξηση της δραστηριότητας σε δύο τμήματα του εγκεφάλου που λέγονται νήσος του Reil και κογχομετωπιαίος φλοιός.

Οι δύο αυτές περιοχές, ανάμεσα στις άλλες λειτουργίες που επιτελούν είναι η διαχείριση της γνωστικής αντιπαράθεσης στην πρώτη περίπτωση και η διαδικασία της ανάλυσης αυτής της πληροφορίας στη δεύτερη περίπτωση – του κογχομετωπιαίου φλοιού.

Από την άλλη πλευρά, οι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως συντηρητικοί, παρουσίασαν, σύμφωνα με τις ίδες έρευνες, μεγαλύτερη δραστηριότητα σε μια περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται αμυγδαλή.

Η περιοχή αυτή είναι γνωστή ως το κέντρο του φόβου στον εγκέφαλο. «Αν για παράδειγμα δεις ένα φίδι ή μια φωτογραφία φιδιού, η αμυγδαλή θα ενεργοποιηθεί. Πρόκειται για έναν ανιχνευτή απειλής», αναφέρει ο Μάρκο Ιακομπόνι, καθηγητής Ψυχιατρικής και Βιοσυμπεριφορικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες.

Τα αποτελέσματα αυτά, που προέκυψαν από μελέτες με τη χρήση απεικονιστικών τεχνικών του εγκεφάλου, ενισχύθηκαν από βρετανικές έρευνες που διεξήχθησαν στις αρχές του χρόνου και οι οποίες έδειξαν ότι η αμυγδαλή είναι μεγαλύτερη στους εγκεφάλους των συντηρητικών, ενώ στην περίπτωση των φιλελευθέρων ήταν μεγαλύτερος ο κογχομετωπιαίος φλοιός.

Τα ευρήματα αυτά κατά τους ειδικούς, συνηγορούν στο γεγονός ότι οι φιλελεύθεροι μπορούν ευκολότερα να διαχειριστούν καταστάσεις αβεβαιότητας και, σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, μια τέτοια στάση αντικατοπτρίζεται στην ανεκτικότητα απέναντι στη λαθρομετανάστευση.

Αντιθέτως, με βάση τα συγκεκριμένα ευρήματα, οι συντηρητικοί έχουν πιο σαφή διαχωρισμό της έννοιας της απειλής και της μη απειλής. Προεκτείνοντας αυτόν το διαχωρισμό στη σφαίρα των πολιτικών πεποιθήσεων, παρουσιάζονται περισσότερο αυστηροί στο θέμα της λαθρομετανάστευσης.

Για το ίδιο θέμα βέβαια, έχουν εκπονηθεί γενετικού και περιβαλλοντικού τύπου μελέτες, οι οποίες υποστηρίζουν ότι οι πολιτικές συμπεριφορές επικαθορίζονται ως επί το πλείστον από την εμπειρία και όχι από κάποια ενδογενή ροπή.

Ερευνες σε διάφορες χώρες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι περίπου το 40% της πολιτικής ιδεολογίας που διακρίνει έναν άνθρωπο οφείλεται στην κληρονομικότητα. Μεταδίδεται δηλαδή από τα γονίδια της μητέρας και του πατέρα και αυτό αποτελεί μια εξήγηση της ύπαρξης πολιτικών δυναστειών.

Κατά ορισμένους ειδικούς, ακόμη κι αν το 40% είναι σημαντικό ποσοστό, παραμένει ένα 60% που διαμορφώνεται από τον τρόπο που ζει κάποιος τη ζωή του. «Οχι μόνο από τα γονίδιά του ή από το περιβάλλον όπου ζει, αλλά από την αλληλεπίδραση αυτών των δύο μεταξύ τους», παρατηρεί ο Ντ. Σρέιμπερ.

Source: ScienceDaily

by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com