φόβους για «κανόνι» σε τράπεζες και για περαιτέρω μετάσταση της κρίσης στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Και παράλληλα κατηγορούνται οι ηγέτες της ΕΕ για την ανικανότητά τους να συμφωνήσουν σε «φιλόδοξες πρωτοβουλίες», σε ένα νέο μίγμα πολιτικής προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης της κρίσης.
Ιδιαίτερη «επίθεση» γίνεται στο editorial των NYTimes στη στάση που τηρεί η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, η οποία επιμένει στα «ίδια δρακόντεια μέτρα αυστηρής λιτότητας» και στους ίδιους «ανέφικτους στόχους για την Ελλάδα και τα υπόλοιπα προβληματικά ευρωπαϊκά κράτη».
Η εφημερίδα ξεκαθαρίζει πως «η λιτότητα αποδείχθηκε μια αποτυχία και το μόνο που πέτυχε ήταν να συρρικνωθούν ακόμα περισσότερο οι οικονομίες των χωρών και να καταστεί ακόμα πιο δύσκολο γι’ αυτές να αποπληρώσουν τα χρέη τους».
Παράλληλα, γράφουν οι NYTimes, αυξήθηκε δυσθεώρητα το πολιτικό κόστος για τις κυβερνήσεις των συγκεκριμένων χωρών, κάτι που αποτυπώθηκε και στις κάλπες στην Ελλάδα, στις αρχές του μήνα. Οι Έλληνες ψηφοφόροι καταψήφισαν υποψηφίους από τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα, τα οποία τελικώς δεν μπόρεσαν να σχηματίσουν ούτε καν κυβέρνηση συνεργασίας.
Την ίδια ώρα, το μέχρι πρότινος αδιανόητο φαντάζει πια πιθανό: η Ελλάδα να μην καταφέρει να πετύχει τις δεσμεύσεις της και τελικά να αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ! Σε μια τέτοια περίπτωση το χάος που θα προκληθεί, μπορεί να διαχυθεί ταχύτατα σε όλη την Ευρωζώνη, με αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας και το ξέσπασμα ενός νέου ντόμινο στην παγκόσμια οικονομία.
Η απάντηση σε αυτές τις ανησυχίες, κατά τον αρθρογράφο των NYTimes, είναι μια άμεση συμφωνία των Ευρωπαίων ηγετών σε μια αλλαγή της οικονομικής τους πολιτικής. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να καταλάβουν πως είναι κρίσιμης σημασίας το να λάβουν άμεσα μέτρα ανάπτυξης, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες προβληματικές ευρωπαϊκές οικονομίες την ευκαιρία να ανακάμψουν, χωρίς να εγκαταλειφθεί όμως η διαδικασία της δημοσιονομικής τους προσαρμογής και των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Ένα «λογικό» πλάνο δράσης θα ήταν η άμεση υιοθέτηση ευρωομολόγων, όπως ήδη έχει προτείνει ο νέος Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και εμμέσως και το ΔΝΤ, ενώ σε δεύτερο χρόνο θα μπορούσε να υιοθετηθεί κι ένας κοινός μηχανισμός παρακολούθησης των κρατικών χρεών, κάτι σαν ένα ευρωπαϊκό Υπουργείο Οικονομικών.
Τα ευρωομόλογα θα μπορούσαν να «ελαφρύνουν» το κόστος δανεισμού της Ελλάδας και των υπολοίπων κρατών που τώρα βρίσκονται σε καθεστώς διεθνούς βοήθειας, ενώ ο «μηχανισμός παρακολούθησης χρεών» θα βοηθούσε την γερμανική κυβέρνηση να … επικοινωνήσει την αλλαγή πολιτικής και να «καλμάρει» τους πολίτες της αναφορικά με το πόσο θα τους κοστίσει η διάσωση των προβληματικών κρατών του Νότου.
Συμπληρωματικά, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τα περίπου 640 δισ. δολάρια του ταμείου διασώσεων της Ευρωζώνης για την ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Και το editorial των NYTimes καταλήγει στο συμπέρασμα πως η Ελλάδα και οι υπόλοιπες προβληματικές χώρες χρειάζονται ένα πλάνο για να τις βοηθήσει να αναπτυχθούν, παράλληλα με την μείωση των χρεών τους.
Κι εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν το κατανοήσουν αυτό σύντομα, τότε οι επιπτώσεις θα ήταν ολέθριες. Για την Ελλάδα, για τις ευρωπαϊκές χώρες και για τον υπόλοιπο κόσμο …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου