Εδώ και μερικές μέρες έχει πλημμυρίσει το internet με μια ιστορία σχετικά με την Τράπεζα Ανατολής και ότι ορισμένοι απόγονοι των μετόχων αυτών, που έχουν μετοχές αυτής της τράπεζας στα χέρια τους, αξίζουν 670 δισ. ευρώ η μια!! Μια και μόνο μετοχή είναι αρκετή για να ξεχρεώσει σχεδόν 2 φορές η Ελλάδα.
Για την ιστορία, η τράπεζα Banque d’Orient ιδρύθηκε από...
την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και την Nationalbank für Deutschland το 1904, αλλά σχεδόν αμέσως αποχώρησαν οι Γερμανοί από το σχήμα. Η τράπεζα συνέχισε και είχε 3 υποκαταστήματα, Θεσσαλονίκη, Σμύρνη και Αλεξάνδρεια.
Το 1923, η τράπεζα έκλεισε το υποκατάστημα στην Σμύρνη για τους γνωστούς λόγους. Υποθέτω ότι η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν καταστροφή για την τράπεζα, διότι όταν το 1/3 του ενεργητικού σου πάει χαμένο, μάλλον έχεις πρόβλημα... ειδικά αν είσαι τράπεζα.
Το 1932, η Εθνική με σύμβαση ειδικής εκκαθάρισης, απορροφά την τράπεζα. Υποθέτω λόγω της κακής οικονομικής της κατάστασης.
Χτες είχαμε και τηναπάντηση της Εθνικήςπάνω στο θέμα:
Έτσι, πέραν των αρχικώς καταβληθεισών 200 δρχ. ανά μετοχή, καμία άλλη καταβολή δεν έγινε, ούτε θα γινόταν στο μέλλον προς τους τέως μετόχους Τράπεζας της Ανατολής (άρθρα VI και VIII σύμβασης συγχώνευσης).
Να πω ότι εκκαθάριση πραγματοποιείται μόνο όταν πρέπει να ξεδιπλώσει μία εταιρεία διότι πρέπει να κλείσει και όχι διότι απορροφάται. Αν γίνει συγχώνευση, δεν γίνεται εκκαθάριση. Σίγουρα γίνεται due diligence,αλλά όχι εκκαθάριση. Επίσης σε μια συγχώνευση, ενοποιούνται οι ισολογισμοί και ταυτόχρονα γίνεται και ανταλλαγή μετοχών. Η ενοποίηση δηλαδή του ισολογισμού γίνεται ταυτόχρονα με την μετοχική ενοποίηση.
Προφανώς δεν έγινε συγχώνευση με την κλασική μέθοδο, αλλά μάλλον έγινε μιαβεβιασμένη συγχώνευση με ειδικούς όρους. Υποθέτω λόγω της οικονομικής κατάστασης της τράπεζας. Έτσι πήραν οι μέτοχοι μια προκαταβολή και όταν τελείωσε η ειδική εκκαθάριση, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Εθνικής, η Εθνική μάλλον βγήκε χαμένη.
Η μερική ή ολοκληρωτική μεταβίβαση των στοιχείων του ισολογισμού μιας τράπεζας σε μια άλλη, είναι μια πάγια τακτική, όταν η πρώτη αντιμετωπίζει πρόβλημα. Όταν μια τράπεζα πέσει έξω, τότε η ρυθμιστική αρχή μπαίνει μέσα, αναπληρώνει τις καταθέσεις, μεταφέρει τους λογαριασμούς σε άλλη τράπεζα (καταθέσεις και δάνεια) και στη συνέχεια πουλάει τα πάγια, ή πουλάει την τράπεζα ολόκληρη αν μπορεί. Σε καμία περίπτωση, όμως, οι μέτοχοι δεν παίρνουν cent τσακιστό αν η ρυθμιστική αρχή ξόδεψε έστω και ένα cent.
Υπόθεση κάνω ότι κάτι τέτοιο έγινε το 1932. Το αν το επέβαλε κάποια ρυθμιστική αρχή ή αναγκάστηκαν οι μέτοχοι να το κάνουν διότι δεν είχαν επιλογή, δεν το ξέρω. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η εταιρεία αυτή ήταν θυγατρική της Εθνικής (αν κατάλαβα καλά) και άρα τόσο η Εθνική όσο και οι λοιποί μέτοχοι της τράπεζας της Ανατολής (μειοψηφία ή όχι δεν το ξέρω) είχαν καλές σχέσεις και σίγουρα η Εθνική γνώριζε την οικονομική κατάσταση της τράπεζας.
Όσον αφορά τις λεπτομέρειες και κατά πόσο έχουν αδικηθεί ή όχι ορισμένοι μέτοχοι της τράπεζας, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη. Αλλά αν είχαν αδικηθεί, θα έπρεπε να είχαν πάει τότε στη δικαιοσύνη και όχι να περιμένουν σήμερα.
Η κατάληξη όμως είναι ότι σύμφωνα με τους κατόχους των μετοχών αυτών, αξίζουν 760 δισ. ευρώ έκαστη και έχουν δωριθεί 4 τέτοιες μετοχές υπέρ του ελληνικού δημοσίου στην ΔΟΥ Πατρών. Η συνολική αξία που κάνει να λαμβάνει το ελληνικό κράτος είναι 2,7 τρισ. ευρώ! Όλο το χρυσό στον πλανήτη να μαζέψουμε, ούτε κατά προσέγγιση δεν πλησιάζει αυτό το ποσό (λέω εγώ).
Τέλος πάντων, αυτό που έχει σημασία με αυτή την ιστορία είναι το πόσοι συμπολίτες μας έχουν πειστεί για την αξία αυτών των μετοχών και πόσοι θεωρούν ότι ίσως είναι η λύση για να σωθεί η Ελλάδα. Δεν σας κρύβω ότι έχω δεχτεί ρεκόρ από emails σχετικά με το θέμα, ζητώντας μου να τοποθετηθώ στο θέμα και αν η πώληση των μετοχών αυτών, είναι δυνατόν να μας βγάλει από τη λούμπα.
Η απάντηση μου είναι πολύ σύντομη:
Κάτι αξίζει όσο κάποιος προτίθεται να πληρώσει για αυτό. Και με βάση του τι αξίζουν αυτές οι μετοχές (σχεδόν μηδέν), δεν μπορεί να υπάρξει καμία λύση για την κατάσταση μας.
Κάνοντας λοιπόν λίγη έρευνα, σκόνταψα πάνω σεμια δημοπρασία του eBay, όπου στις 2 Ιουλίου, πουλήθηκε μια μετοχή της εν λόγω τράπεζες προς$7,5 δολάρια πλέον έξοδα αποστολής.
Στη συνέχεια όμως, στις 20 Σεπτεμβρίου, η ίδια μετοχή πουλήθηκε προς $249 δολάρια!! Μια καθόλου άσχημα απόδοση αγαπητέ αναγνώστη!! Τέτοια απόδοση δεν έχει κάνει καμία μετοχή στον πλανήτη – τύφλα να έχει η AAPL.
Ένα λεπτό, όμως, η ιστορία έχει συνέχεια. Μόλις χτες που έγραφα αυτό το κείμενο, βλέπω ότι έχει βγεικαι άλλη μια δημοπρασία, αλλά αυτή τη φορά η τιμή εκκίνησης είναι $4.999.
Όχι δεν νομίζω ότι έχει στηθεί κάποιο παιχνίδι με σκοπό ορισμένοι να βγάλουν ένα κάλο μεροκάματο μέσω eBay. Πιστεύω πραγματικά ότι αυτοί που κατέχουν αυτές τις μετοχές, πραγματικά πιστεύουν ότι τόσο αξίζουν.
Το ερώτημα είναι, οι υπόλοιποι γιατί το πιστεύουν αυτό;
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου