διάρκεια της οποίας συζητήθηκαν θέματα που αφορούν στην τράπεζα και γευματίζουν. Κάποια στιγμή, χωρίς καμία προηγούμενη προειδοποίηση, ο κ. Αλ Τανί λέει στον κ. Κωστόπουλο: «Νομίζω ότι βλέπω κι έναν Ελληνα φίλο σου εδώ». Και τότε εμφανίζεται από το βάθος της αίθουσας ο κ. Σπύρος Λάτσης. Κάπως έτσι, από τη γαλλική πρωτεύουσα, ξεκίνησε η δεύτερη φάση της προσέγγισης μεταξύ της Alpha Bank και της Eurobank Efg. Η οποία έμελλε να είναι και η τελική. Με μεσολαβητή τον Aραβα επενδυτή της Alpha, τότε, και σήμερα του ενιαίου σχήματος, που θα προκύψει από τη συγχώνευση των δύο τραπεζών. Το γεύμα στο Παρίσι, ωστόσο, δεν ήταν παρά ένα από τα πολλά κομβικά σημεία αυτής της προσέγγισης. Προηγήθηκαν, αλλά και ακολούθησαν, πολλά ακόμη. Oσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα αυτής της ιστορίας μπορούν, για παράδειγμα, να επιβεβαιώσουν ότι στην πρώτη φάση της προσέγγισης, τον ρόλο του Αραβα είχε ένας άλλος κοινός φίλος των δύο αντρών: ο κ. Τίμος Χριστοδούλου, πρόεδρος της Eurobank Efg και φίλος του κ. Κωστόπουλου. Ηταν αυτός που είχε αναλάβει να τους φέρει σε επαφή και να αποτελέσει την αφορμή για να καθήσουν γύρω από το ίδιο τραπέζι, περίπου ένα χρόνο πριν. «Σηκώθηκαν» μόνο όταν η Alpha Bank αποφάσισε να δώσει μία ακόμα ευκαιρία στην προοπτική της συγχώνευσης με την Εθνική Τράπεζα. «Ξανακάθησαν» ένα μήνα μετά, αφότου οριστικοποιήθηκε το ναυάγιο και αυτής της απόπειρας, με πρωτοβουλία του εμίρη του Κατάρ. Μόνο που αυτή τη φορά, το σκηνικό είχε αλλάξει κατά το ήμισυ. Τι είχε συμβεί; Από την πλευρά της Alpha Bank τα δεδομένα παρέμεναν ως είχαν και στον πρώτο γύρο των συζητήσεων. Δηλαδή, οι δύο άνθρωποι που χειρίζονταν την υπόθεση ήταν αποκλειστικά ο κ. Κωστόπουλος και ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας κ. Δημήτρης Ματζούνης. Από την πλευρά της Eurobank Efg, όμως, πέραν του κ. Λάτση, το δεύτερο πρόσωπο που εμφανίστηκε στις συζητήσεις δεν ήταν κάποιο κορυφαίο στέλεχος του ομίλου από την Αθήνα, αλλά από τη Γενεύη. Ο λόγος αφορά στον κ. Εμμανουέλ Μπουσετίλ. Οσοι παρακολουθούν από παλιά τις τραπεζικές εξελίξεις θα θυμούνται ότι πρόκειται για τον άνθρωπο των «δύσκολων αποστολών» του Efg Group, στενό συνεργάτη του κ. Λάτση από 30ετίας με έδρα στην Ελβετία. Το ίδιο πρόσωπο που είχε διαδραματίσει κομβικό ρόλο στο deal της επιθετικής εξαγοράς της Τράπεζας Εργασίας από την Eurobank Efg στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Περίπου 12 χρόνια μετά, επανεμφανίστηκε και πάλι στο παρασκήνιο. Η ομάδα των «4» Σε αντίθεση με την πρώτη φάση των διαπραγματεύσεων, ο κ. Χριστοδούλου αυτή τη φορά δεν διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στις συζητήσεις. Η αίσθηση που δημιουργήθηκε στο top επιτελείο της Alpha Bank, καθ’ όλη τη διάρκεια των συζητήσεων, ήταν πως επιλογή της Γενεύης, αυτή τη φορά, ήταν να τελειώσει από εκεί η δουλειά σε ό,τι αφορά στην Eurobank Efg. Για παράδειγμα, μία από τις κρισιμότερες καμπές στις διαπραγματεύσεις των «4» (Κωστόπουλος, Ματζούνης - Λάτσης, Μπουσετίλ) ήταν η σχέση ανταλλαγής των μετοχών μεταξύ των δύο τραπεζών, κατά τη διαδικασία της συγχώνευσης. Η Alpha Bank επέμενε εξαρχής στο 1 προς 1,4. Η Eurobank Efg αντιπρότεινε στην αρχή το 1 προς 1. Με παρέμβαση του εμίρη βρέθηκε τελικώς μια μέση λύση, στην οποία όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, βασικό ρόλο διαδραμάτισαν δύο «τρίτα» γεγονότα. Συγκεκριμένα, ήταν μέσα Ιουνίου όταν Αθήνα και Γενεύη συμφώνησαν να σταματήσουν για τρεις - τέσσερις εβδομάδες οι συζητήσεις για τη συγχώνευση, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία του πανευρωπαϊκού τραπεζικού στρες τεστ, που ξεκινούσε εκείνες τις μέρες. Τελικώς, το διάλειμμα πήρε μία επιπλέον παράταση, λόγω του γεγονότος ότι αμέσως μετά μεσολαβούσαν οι διακοπές του Αυγούστου, ενώ προείχε και η αντιμετώπιση του προβλήματος ρευστότητας που δημιουργήθηκε, με την ενεργοποίηση του ELA κ. λπ. Κι έτσι, το τελικό ραντεβού έγινε ακριβώς μία εβδομάδα πριν από την ανακοίνωση του deal.
Ρεπορτάζ : Γιώργου Μαντελα
(από την Καθημερινή της Κυριακής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου