Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Χαραλ. Γκότσης: "Κάναμε λάθη, αλλά δυστυχώς συνεχίζουμε την ίδια πολιτική"


Του Χαράλαμπου Γκότση, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς

Η έκθεση αξιολόγησης του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία σε συνδυασμό με την αποδέσμευση της δόσης των  3,24 δισ ευρώ, περιέχει καλά, αλλά και άσχημα νέα. Αφού επισημαίνεται,  η επιτυχία της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος συνολικά κατά 9%,  αναγνωρίζονται οι θυσίες του ελληνικού λαού και... η  προσφορά του στη σταθεροποίηση της οικονομίας. Πως θα μπορούσε  να γίνει άλλωστε, αφού η πολιτική που υπαγορεύθηκε στη χώρα μας, ήταν εκείνη της σκληρής λιτότητας σε συνδυασμό με μια βίαιη προσαρμογή με στόχο μια επώδυνη εσωτερική υποτίμηση. Η πολιτική αυτή διόλου δεν είναι αθώα, αφού η αντιμετώπιση της κρίσης περιέχει και ολίγη από διανομή των βαρών και των ζημιών. Έτσι, ο κλήρος έπεσε  στις περικοπές των εισοδημάτων των ανίσχυρων μισθωτών και συνταξιούχων καθώς και στην περιστολή του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων. Γνωστή νεοφιλελεύθερη συνταγή, η οποία λανσάρεται τελευταία με τον τίτλο «ρεαλιστικός καπιταλισμός». Αυτή η πολιτική βέβαια, συστήνεται να συνεχισθεί, παρά τις διαπιστώσεις των οικονομολόγων του ιδίου του ταμείου, ότι είναι αδιέξοδη και ότι βυθίζει τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερη ύφεση.
Βεβαίως οι επιδόσεις μας στο μεγάλο πρόβλημα της φοροδιαφυγής είναι ανύπαρκτες. Φαίνεται, ότι υπάρχουν μεγάλες αντιστάσεις, καθώς και έλλειμμα πολιτικής βούλησης για να  αντιμετωπισθεί. Στόχος θα πρέπει να είναι η είσπραξη εσόδων στο μέσο όρο της Ευρωζώνης δηλ. 5-6% επί του ΑΕΠ , περίπου 10 δις παραπάνω το χρόνο.
Διαρθρωτικές αλλαγές, ιδιωτικοποιήσεις, εκσυγχρονισμός  του κράτους όλα βρίσκονται μπροστά μας. Είναι σαφές, ότι οι κινήσεις αυτές αποτελούν προϋπόθεση για να λειτουργήσει η οικονομία σε νέα βάση και να έχει διάρκεια η όποια επιτυχής προσπάθεια.
Σε ότι αφορά τώρα τη βιωσιμότητα του χρέους μας, η κ. Λαγκάρντ  είναι ένας καλός μας σύμμαχος, αφού είναι γνωστό, ότι στη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου έδωσε σκληρή μάχη για ένα γενναίο κούρεμα. Μπορεί να μην τα κατάφερε πλήρως, πήρε όμως τις υποσχέσεις των δανειστών μας, ότι όταν θα ωριμάσει το θέμα, θα υπάρξει κίνηση για ελάφρυνση από πλευράς του επίσημου τομέα. Προυποθέσεις; Δημοσιονομικό πρωτογενές πλεόνασμα το 2013 και οι …γερμανικές εκλογές. Η λύση; Είτε κούρεμα στην ονομαστική αξία των ομολόγων μας ή μια μεγάλη επιμήκυνση 40-50 χρόνια με ένα επιτόκιο κοντά στο  Euribor. Προσωπικά θα προτιμούσα τη δεύτερη.
Οι εκτιμήσεις, εξάλλου, για επιστροφή στην ανάπτυξη από το 2014, δυστυχώς δεν τεκμηριώνονται επαρκώς. Είναι απορίας άξιον, πως θα ανακάμψει η οικονομία εν μέσω εφαρμογής περιοριστικής πολιτικής.
Βίαιες προσαρμογές  το 2013 γύρω στα 9,5 δισ ευρώ από περικοπές δαπανών και είσπραξη φόρων καθώς και άλλα 5-6 δισ για το 2014-15. Για να σταθεροποιηθεί η οικονομία και να ανακάμψει, θα χρειασθεί η εισροή κεφαλαίων από ΕΣΠΑ  και άλλα Ταμεία, τα οποία θα πρέπει να ξεπεράσουν τις περικοπές. Οι τελευταίες όμως είναι σίγουρες, ενώ οι εισροές αναζητούνται.
Υπάρχει συνεπώς ανάγκη , για να ξεπεραστεί το πρόβλημα, να διεκδικήσουμε ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, που να συνοδεύεται από σημαντικά κεφάλαια. Σε αντίθετη περίπτωση, θα συνεχίσουμε να βυθιζόμαστε στην κρίση, στη μείωση της παραγωγής και των εισοδημάτων, στην ανεργία και στην εξαθλίωση. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να υπάρξει διάθεση από την πλευρά των δανειστών μας για να τελειώνουν με το πρόβλημα.

http://www.newmoney.gr/article/1189/haral-gkotsis-kaname-lathi-alla-synehizoyme-tin-idia-politiki

Δεν υπάρχουν σχόλια: