Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Η πολιτική της αδικίας έχει... αποτέλεσμα


Oι περισσότεροι οικονομολόγοι και σχεδόν όλοι όσοι ασχολούμαστε με την οικονομία θεωρούμε ότι οι αυξήσεις των φόρων στις οποίες στηρίζεται η οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση είναι λάθος. Θεωρούμε ότι αυξάνοντας τους...
φόρους σε περιβάλλον ύφεσης δεν θα πετύχουμε αύξηση των συνολικών εσόδων του κράτους. Θεωρούμε ότι απλώς διαλύεται η οικονομία, πτωχεύει ο ιδιωτικός τομέας και πέφτουν κάτω από το όριο της φτώχειας μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες. Θεωρούμε πως η πολιτική αυτή είναι λανθασμένη.
Δεν θεωρεί το ίδιο όμως ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας. Ενώ θα μπορούσε να δηλώνει και εκείνος «αναγκασμένος» να ακολουθήσει αυτή την πολιτική, ενώ θα μπορούσε να περιγράψει κάποιες άλλες επιλογές που θα ακολουθήσει στο μέλλον και να πει ότι, π.χ., «τώρα εφαρμόζουμε αναγκαστικά αυτή την πολιτική, αλλά μελλοντικά θα αλλάξουμε και θα πάρουμε άλλα, αναπτυξιακά μέτρα», δεν το κάνει. Δηλώνει ξεκάθαρα πως «δεν υπάρχει άλλη πολιτική», ότι «αυτή είναι η ενδεδειγμένη και η καλύτερη» και, μάλιστα, θεωρεί και υποστηρίζει ότι «πάμε πολύ καλά». Οταν, έκπληκτος, τον ρωτάς πού το βλέπει ότι πάμε καλά, σου λέει ότι «ο Προϋπολογισμός πάει πολύ καλά και τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται παρά την γκρίνια, την ύφεση και τις προβλέψεις περί του αντιθέτου», ότι «τα έσοδα είναι πάνω από τους στόχους».
Ο Στουρνάρας, σε αντίθεση με τους προκατόχους του και τους επαγγελματίες πολιτικούς, δεν θέλει να «ξεφύγει» με υπονοούμενα, δεν θεωρεί πως υπάρχει άλλος τρόπος αυτή τη στιγμή και επιμένει ότι η πολιτική που ακολουθείται δεν είναι αναγκαστική αλλά «η καλύτερη, και έχει αποτέλεσμα». Είναι δύσκολο να πας κόντρα στον Στουρνάρα στα οικονομικά. Είναι κορυφαίος οικονομολόγος, έχει μεγάλη εμπειρία στη Δημόσια Διοίκηση και επί 30 χρόνια σχεδιάζει και εφαρμόζει οικονομικές πολιτικές. Δεν είναι πολιτικάντης και ασφαλώς δεν είναι παράφρων. Είναι δυνατόν όμως να θεωρεί ότι δεν υπάρχει σήμερα πρόβλημα;
«Υπάρχει πρόβλημα, και μάλιστα μεγάλο. Αλλά είναι αλλού. Οχι στην οικονομική πολιτική», λέει και συνεχίζει: «Το πρόβλημά μου είναι οι αντιδράσεις των λόμπι και των συντεχνιών στις μεταρρυθμίσεις». «Η αντίδραση στη συγχώνευση των Εφοριών είναι λυσσαλέα», λέει ο Στουρνάρας,«και αν αυτές γίνουν, απελευθερώνονται 5.000 εφοριακοί για να κάνουν ελέγχους και να συλλάβω τη φοροδιαφυγή. Πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν αυτές οι συγχωνεύσεις», εξηγεί. «Πρέπει επίσης να τελειώνουμε με τα ειδικά μισθολόγια, για να μειώσουμε τις δαπάνες του Δημοσίου. Η απεργία των δικαστών τρεις μήνες τώρα είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα. Αυτές οι αντιδράσεις σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις είναι το πρόβλημα. Εξαιτίας αυτών δεν εξυγιαίνεται η Δημόσια Διοίκηση, εξαιτίας αυτών αναγκάζεται ο συνεπής φορολογούμενος να πληρώνει επιπλέον φόρους, εξαιτίας αυτών βασιλεύει η φοροδιαφυγή», λέει ευθέως ο Στουρνάρας.
Από την άλλη μεριά, στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του φορολογικού νομοσχεδίου, εναλλακτικές εισηγήσεις που να στέκουν (δηλαδή που να μην οδηγούν σε πτώχευση ή σε έξοδο από το ευρώ) δεν υπήρξαν. Υπήρξε γκρίνια πολύ μεγάλη, υπήρξαν αντιδράσεις οι οποίες φανερά αποσκοπούσαν στην προστασία των μικροσυμφερόντων διαφόρων ομάδων της Δημόσιας Διοίκησης, υπήρξαν κραυγές - όπως πάντα.
Εναλλακτικές προτάσεις δεν υπάρχουν, υπάρχει όμως η γενική πεποίθηση ότι πρέπει να τελειώνουμε με τη φοροδιαφυγή. Και, δυστυχώς, αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο δεν ασχολείται με τη φοροδιαφυγή. Ο Στουρνάρας λέει πως το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί με το επόμενο Φορολογικό, το «μεγάλο», που θα έρθει στη Βουλή τον Μάιο. Επιμένει όμως ότι για να έχει αποτέλεσμα και εκείνο, θα πρέπει να έχουν υπάρξει μεταρρυθμίσεις που να επιτρέπουν π.χ. να διατεθούν 5.000 εφοριακοί στον έλεγχο αντί να κάθονται στα γραφεία τους και να ξεσκονίζουν τους φακέλους.
Ας το ελπίσουμε. Αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι ότι επειδή το πολιτικό σύστημα δεν έχει το θάρρος ή τη διάθεση να τα βάλει με τις συντεχνίες και τα μικροσυμφέροντα, επειδή η φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο βασιλεύουν, επειδή η διαφθορά είναι ακόμη μέρος της ελληνικής καθημερινότητας, κάθε συνεπής πολίτης κινδυνεύει.
Αν δούμε το πράγμα από την αρχή της κρίσης, θα διαπιστώσουμε ότι οι πιο συντηρητικοί Ελληνες καταστράφηκαν. Οσοι είχαν ομόλογα έχασαν τα λεφτά τους. Οσοι είχαν μετοχές τραπεζών έχασαν τα λεφτά τους. Οσοι πλήρωναν φόρους πληρώνουν συνεχώς και περισσότερους. Οσοι έχουν ακίνητα τρελάθηκαν από τους φόρους και την απαξίωση της περιουσίας τους. Οσοι δηλώνουν το σύνολο των εισοδημάτων τους δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τους έκτακτους φόρους. Οι περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή έκλεισαν ή είναι έτοιμες να κλείσουν. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους.
Από την άλλη, οι φοροφυγάδες συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν. Οι λαθρέμποροι συνεχίζουν το λαθρεμπόριο. Η παραοικονομία συνεχίζει να αποτελεί το 30% του ΑΕΠ. Οι ισχυρές συντεχνίες του Δημοσίου συνεχίζουν να ελέγχουν το παιχνίδι. Και όσο οι συνεπείς πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους τόσο οι φοροφυγάδες θα φοροδιαφεύγουν. Μπορεί ο Στουρνάρας να βλέπει αύξηση των εσόδων, αλλά αυτά δεν είναι έσοδα από τη σύλληψη της φοροδιαφυγής. Αυτά είναι άδικα έσοδα που τιμωρούν τους τίμιους πολίτες και τα νέμονται οι απατεώνες. Και αυτή η οικονομική πολιτική δεν είναι η καλύτερη. Είναι η πιο άδικη.
[Του Γρ. Νικολόπουλου από protothema.gr]

Δεν υπάρχουν σχόλια: