Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Συνέντευξη με την πρόεδρο του συλλόγου προστασίας Ρεματιάς

riga6042012
Όπως ενημερωθήκαμε το τελευταίο διάστημα ο Σύλλογος δραστηριοποιήθηκε και στους όμορους δήμους Βριλησσίων-Πεντέλης Αμαρουσίου. Ποιά είναι η άποψή σας για τα προβλήματα των άλλων δήμων στο κομμάτι της Ρεματιάς; Συμμετέχουν στο Σύλλογο... οι πολίτες αυτών των δήμων;
Σας ευχαριστώ γι αυτή την πρώτη ερώτηση και για την ευκαιρία που δίνετε, μέσω  εμού,  στο Σύλλογό μας να εκθέσει τις απόψεις και τον προβληματισμό του στην Στάση, την εφημερίδα που εκφράζει δυναμικά τον  παλμό της πόλης,
Το πρώτο βήμα έγινε με τη συμμετοχή στο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας δυο εξαιρετικά δραστήριων  μελών από την Νέα Πεντέλη και τα Βριλήσσια. Αυτό έδωσε νέα δυναμική στο σύλλογο. Η παρουσία μας στους δήμους Βριλησσίων και Πεντέλης είναι ιδιαίτερα έντονη και δυναμική. Ήδη έχουμε μια σημαντική επιτυχία με την αποδοχή των απόψεων μας από την Περιφέρεια σχετικά με την καταχρηστική χρήση  παραρεμάτιου χώρου στα Βριλήσσια από κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Στο Δήμο Πεντέλης επίσης κάναμε παρεμβάσεις για την αποτροπή αποχαρακτηρισμού κοινόχρηστου παραρεμάτιου χώρου στη Νέα Πεντέλη, για την υποστήριξη κατασκευής πεζογέφυρας στην οδό Μαράθι, την τοποθέτηση πεζοφάναρου στην οδό Σισμανογλείου στο ύψος του ρέματος, για τη διεκδίκηση του παραρεμάτιου χώρου από το  ΝΑΤ στα Μελίσσια, την αποτροπή βάναυσης προσβολής του τοπίου γύρω από την ιστορική γέφυρα της Δουκίσσης της Παλακεντίας [ Πέντε Καμάρες] λόγω κατασκευής αποχευτευτικού αγωγού κλπ
Ως προς το δεύτερο ερώτημά σας έχω να παρατηρήσω πως στη ρεματιά υπάρχουν τα ίδια χρονίζοντα προβλήματα παντού [πρανή αφημένα στην τύχη τους, ρύπανση, παράνομες χρήσεις, έλλειψη συντήρησης του πρασίνου παρεμπόδιση της προσβασιμότητας με φράχτες μέχρι την κοίτη]. Τα προβλήματα αυτά είναι μεγαλύτερα στους υπόλοιπους δήμους απ’ ό,τι στο Χαλάνδρι – εκτός από το τελευταίο που είναι κοινό για όλους-  και αυτό οφείλεται και στην μέχρι τώρα αδυναμία του Συλλόγου μας να παρέμβει κάτι που φαίνεται να βελτιώνεται με την ουσιαστική διεύρυνσή του σ΄αυτούς. Ως προς τους πολίτες, συμμετέχουν κυρίως μέσω της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας με την οποία τίθενται προβλήματα και προβληματισμοί. Σ’αυτή την περίπτωση μεγάλη ώθηση στην εξωστρέφεια του συλλόγου έδωσαν οι σελίδες μας στο blog  και το faceboοk  που έχει όλο και αυξανόμενη επισκεψιμότητα από νέους φίλους.

Ο Σύλλογος έχει μια 20ετή δράση στην περιοχή μας. Π οιές είναι οι σχέσεις σας με τις Δημοτικές Αρχές;
Σε γενικές γραμμές υπάρχει μια αντιπαλότητα που πηγάζει από τη διαφορετική οπτική γωνία που βλέπουμε τα πράγματα. Για τις δημοτικές αρχές στην πλειονότητά τους,  η φροντίδα για τους ελεύθερους χώρους σημαίνει έργα όπως η κάλυψη των πρανών με τόνους πέτρας αφού προηγουμένως έχουν αφεθεί να καταρρεύσουν ή τα μεγαλεπήβολα σχέδια, που ευτυχώς ματαιώθηκαν, με τη συμβολή μας, για την κατασκευή από θέατρο 1000 θέσεων  μέχρι και εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών μέσα στο Ρέμα. Από την άλλη πλευρά κρίσιμα θέματα τα οποία είναι υποχρεωμένοι να επιλύσουν, όπως η οριοθέτηση της Α Ζώνης, ο έλεγχος της εφαρμογής  των διατάξεων για την προσβασιμότητα στο ρέμα κατά την κατασκευή των παραρεμάτιων οικοδομών κλπ,  16 χρόνια μετά την έκδοση του Π. Δ/τος, προσκρούουν στο φόβο να δυσαρεστήσουν ορισμένους – δυνάμει ψηφοφόρους τους- σε βάρος των πολλών. Υπάρχουν βέβαια και θέματα στα οποία εισακουόμαστε και συμφωνούμε αλλά δυστυχώς είναι τα λιγότερα.

Υπήρξε μεγάλη συζήτηση για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών  στο βουνό της Πεντέλης. Ποιά είναι η άποψή σας;
Τα φωτοβολαταϊκά μπορούν να εγκατασταθούν σε πολλούς χώρους και ήδη, όπως διαβάζομε στον τύπο, υπάρχει υπερπροσφορά από πλευράς ιδιωτών που ίσως δημιουργήσει και πρόβλημα απορρόφησης του παραγόμενου ρεύματος. Η εγκατάστασή τους στην Πεντέλη, με  την  καταστρατήγηση όλων των διατάξεων που ισχύουν για την προστασία της, απλώς για να κερδοσκοπήσει η εκκλησία έστω και αν τα έσοδα θα διατεθούν για κοινωφελείς σκοπούς, είναι κατά τη γνώμη μας απαράδεκτη από κάθε άποψη. Κοινωνική, ηθική, οικολογική και σεβασμού της έννομης τάξης. Για τον λόγο αυτό άλλωστε αποσύρθηκε - μετά τη γενική κατακραυγή- η σχετική τροπολογία και ελπίζω πως δεν θα  επανέλθει.

Τί λέει αυτό το περίφημο Προεδρικό Διάταγμα για την Προστασία της Ρεματιάς;
Πολύ απλά πράγματα τα οποία, αν είχαν τηρηθεί από το 1996,  που εκδόθηκε, θα είχαμε εξασφαλίσει αυτό τον  θησαυρό, σπάνιο για την Αττική, που δίνει οξυγόνο σε όλη την περιοχή και θα μπορούσε να αποτελέσει και πόλο έλξης ακόμη και για την προσέλκυση επισκεπτών για  την άσκηση δραστηριοτήτων μέσα σε ένα θαυμάσιο περιβάλλον, όπως πεζοπορία, ποδηλασία και τόσα άλλα  και με οικονομικό όφελος , σε μια εποχή που είναι το ζητούμενο, λόγω της οικονομικής κρίσης. Και όλα αυτά πριν δημιουργηθούν τετελεσμένα που είναι δύσκολο να ανατραπούν.  Παραδείγματος χάριν αν είχε οριοθετηθεί η Α Ζώνη πριν χτιστούν τόσες παραρεμάτιες οικοδομές που επεκτείνουν τις μάντρες τους μέχρι την κοίτη και αν είχαν υποχρεωθεί οι ιδιοκτήτες πριν πάρουν την οικοδομική άδεια να κατεδαφίσουν όλα τα παραπήγματα και τις μάντρες και παραχωρήσουν με συμβολαιογραφική πράξη τα ρυμοτομούμενα, θα είχε εξασφαλιστεί η προσβασιμότητα στο μεγαλύτερο τμήμα του Ρέματος. Και αν είχαν εφαρμοστεί οι διατάξεις για της χρήσεις γης στην Α Ζώνη προστασίας [καμία χρήση] και στη Β ζώνη [αμιγούς κατοικίας] δεν θα αγωνιζόμαστε για την αποτροπή λειτουργίας χρήσεων που ρυπαίνουν ή προσβάλλουν το περιβάλλον. Παλιές χρήσεις δεν έχουν απομακρυνθεί και συνεχώς γίνονται προσπάθειες για την εγκατάσταση νέων με τις ευλογίες ή την ανοχή των δημοτικών αρχών. Και αν για την προστασία των πρανών είχαν γίνει οι κατάλληλες φυτεύσεις ώστε να μην καταρρέουν και λόγω αυτού του γεγονότος οι δήμοι να τις  καλύπτουν με  πέτρα, αν οι καλύψεις αυτές, όπου ήταν απαραίτητες γίνονταν- σε συνδυασμό με φυτεύσεις- διακεκομμένες και όχι συνεχείς,  που μετατρέπουν το ρέμα σε αγωγό ομβρίων, αν είχαν γίνει απλά έργα όπως ξύλινα προστατευτικά κιγκλιδώματα, ραμπόσκαλες από πέτρα ή κορμούς δέντρων, μονοπάτια σε όλο το μήκος του ρέματος και μικρά καθιστικά από πέτρα ή ξύλο, όλοι καταλαβαίνουμε πόσο διαφορετική θα ήταν η όψη του ρέματος.
Έργα που δεν στοιχίζουν και  δεν χρειάζονται εργολαβίες  παρά μόνο φροντίδα και αγάπη για το περιβάλλον και τον πολίτη. Λαμπρό παράδειγμα είναι η περιοχή πίσω από τον Άγιο Αθανάσιο όπου μετά την επιτυχημένη αναδάσωση που έγινε – με την επιμονή μας-  ύστερα από πυρκαγιά και με την προσωπική εργασία ενός μόνο ανθρώπου, του εθελοντή κου Γιώργου Κυριακίδη, διαμορφώθηκε ιδανικά ο χώρος με παρεμβάσεις σύμφωνες με το Π Δ/γμα. Όμως στον τόπο μας η εφαρμογή των νόμων δεν θεωρείται αυτονόητη και στην περίπτωσή μας είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι μετά την, με τυμπανοκρουσίες και την  ομόφωνη απόφαση όλων των παραρεμάτιων δημοτικών συμβουλίων  δημοσίευση του Π. Δ/τος για την προστασία της Ρεματιάς έγινε και  η πρώτη παραβίαση του  στο Χαλάνδρι.
Αυτό λοιπόν το δ/γμα είναι απλό, πλήρες και εφαρμόσιμο και ο μόνος λόγος που δεν εφαρμόζεται η όπως ξαναείπα ο φόβος του περίφημου πολιτικού κόστους και η απροθυμία των δημοτικών αρχών να εφαρμόσουν τον νόμο και να κάνουν έργα απλά, χωρίς μεγάλους προϋπολογισμούς αλλά με αγάπη και ενδιαφέρον για το περιβάλλον.
Για να καταστήσουμε και τους πολίτες  καλά πληροφορημένους υπερασπιστές της Ρεματιάς  και κοινωνούς της αγωνίας μας για τη διάσωση της,  προχωρήσαμε στην εκσυχρονισμένη απεικόνιση και ψηφιοποίηση των σχεδίων οριοθέτησης των ζωνών προστασίας της και τα αναρτήσαμε στο blog μας.

Πραγματοποιήσατε πέρυσι μια επιτυχημένη εκδήλωση για παιδιά και από ό,τι γνωρίζουμε θα εκδοθεί ένα παιδικό βιβλίο" Ο θησαυρός της Ρεματιάς" Μπορείτε να μας πείτε κάτι γι’αυτή την πρωτοβουλία σας;
Πέρυσι τον Μάιο επιχειρήσαμε πρώτη φορά να πλησιάσουμε τα παιδιά των παραρεμάτιων δήμων. Τον λόγο μας τον μετουσίωσε σε παραμύθι ο λυρικός τραγουδιστής, συγγραφέας παραμυθιών και μέλος του Συλλόγου Δημήτρης Κάσσαρης. Αυτή η πρώτη εκδήλωση που έφερε τα παιδιά και τους γονείς τους στην παρέα της ρεματιάς ήταν θησαυρός από μόνη της με πολλούς τρόπους! Έδωσε το έναυσμα για τη συγγραφή ενός όμορφου παραμυθιού με περιβαλλοντικό ήθος, έδωσε την έμπνευση να μελοποιηθούν δύο  ποιήματα (πάλι από πάλι από τον Δ. Κάσσαρη), να συναντηθούν γειτονόπουλα και να ζωγραφίσουν τη ρεματιά, τα δέντρα και τα ζωάκια της. Στάθηκε -όπως επισημάνατε- και η αφορμή για την πρώτη μας «παρουσία» στο χαρτί. Ο «θησαυρός της ρεματιάς»  βρίσκεται τώρα επί του πιεστηρίου των «Εκδόσεων των Συναδέλφων», εκδόσεων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Ο δημιουργός του «Θησαυρού» μας παραχώρησε –δεύτερη φορά- τα πνευματικά του δικαιώματα. Ελπίζουμε σε μια ακόμη παράσταση, αυτή τη φορά στο ίδιο το Θέατρο της Ρεματιάς. Σύντομα επίσης  θα παρουσιάσουμε τυπωμένο πια το παραμύθι.  Θα σας ενημερώσουμε και ελπίζουμε να μας βοηθήσετε σ’ αυτή μας την προσπάθεια.

Νομίζετε ότι αυτόν τον καιρό που η χώρα μας περνά μια οικονομική κρίση και όχι μόνο, ο κόσμος θα σταματήσει να ασχολείται με το περιβάλλον εστιάζοντας το βάρος κάπου αλλού;
Καθόλου, το αντίθετο μάλιστα. Βλέπουμε πώς ανταποκρίνεται ο κόσμος σε όλες τις εθελοντικές δράσεις, από συγκέντρωση ρούχων και τροφίμων, μέχρι καθαρισμούς, φυτεύσεις, ανακυκλώσεις υλικών  και κάθε είδους πρωτοβουλίες που μας φέρνουν πιο κοντά για ένα κοινό σκοπό. Πρόσφατα σε μια  πρόσκληση του Συλλόγου μας για βοήθεια προς χειμαζόμενα άτομα, μαζεύτηκαν σε λίγες ώρες απίστευτες ποσότητες καλοπλυμένων και καλοδιπλωμένων ρούχων και κλινοσκεπασμάτων καθώς και μαγειρεμένου φαγητού από συμπολίτες μας που ζητούσαν επίμονα να επαναληφθεί η πρωτοβουλία. Η δε ταβέρνα ο Ιορδάνης προσέφερε μερίδες φρεσκοψημένων κρεατικών ειδικά για την περίπτωση.  Μπορούμε να πούμε λοιπόν πως η κρίση μας φέρνει πιο κοντά  σε όλα τα θέματα συμπεριλαμβανομένων και  αυτών για την  προστασία του περιβάλλοντος. Η αναζήτηση μάλιστα απλούστερων απολαύσεων, όπως μια βόλτα στη φύση, η ποδηλασία, η πεζοπορία, ενισχύθηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά με τον καιρό πιστεύω ότι  θα γίνουν τρόπος ζωής και  συνείδηση σε όλο και περισσότερους δηλαδή ότι η βελτίωση των όρων της ζωής μας δεν περνάει μέσα από την τσιμεντοποίηση  σε βάρος του περιβάλλοντος και την αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων, αλλά μέσα από τον σεβασμό τους και τη  διατήρηση και αύξηση των ελάχιστων χώρων πρασίνου,  που μας έχουν απομείνει.

Εκτός από την παρουσίαση του παραμυθιού ετοιμάζετε κάτι άλλο μέσα στο καλοκαίρι
Το θέμα της διάθεσης των σκουπιδιών, από τους πλαστικούς σάκους γεμάτους φύλλα, φλούδες, κουρεμένο γκαζόν κλπ μέχρι τα τηγανόλαδα από τα σπίτια μας ή τις πάνω από 100 ταβέρνες, εστιατόρια, σουβλατζίδικα που λειτουργούν στην πόλη μας, μας απασχολεί καθώς η σωστή τους διαχείριση με απλούς πολλές φορές τρόπους θα είναι πολλαπλά ωφέλιμη και για το περιβάλλον και για την τσέπη μας. Για το σκοπό αυτό ετοιμάζουμε για τις  27 Μαΐου μια εκδήλωση ενημέρωσης για την οικιακή κομποστοποίηση και την αξιοποίηση των τηγανελαίων, με επιστήμονες και επαγγελματίες, που θα μας πληροφορήσουν σχετικά και θα μας δώσουν βατές  λύσεις για ένα πρόβλημα της ελαχιστοποίησης των απορριμμάτων που καταλήγουν στις χωματερές καθώς και της  μείωσης των λειτουργικών δαπανών του δήμου με την χρησιμοποίηση του βιοντίζελ, όπως  έχουν κάνει αρκετοί δήμοι στη χώρα μας, ελπίζοντας πως, εκτός από τους συμπολίτες μας, θα μας ακούσουν και οι ιθύνοντες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: