Η Έκθεση του διοικητή της ΤτΕ για την νομισματική πολιτική καταγράφει την σταθερή τάση μείωσης μισθών τόσο σε ονομαστικούς, όσο και πραγματικούς όρους το...
2011, το 2012 και το 2013.
Μάλιστα τα ποσοστά μείωσης που αναφέρει η Έκθεση αυξάνουν τα ποσοστά συρρίκνωσης των αμοιβών συν τω χρόνω, με το 2012 και 2013 να προβλέπονται ως τα έτη μεγαλύτερης μείωσης των πραγματικών αμοιβών εργασίας.
Η μείωση αυτή αξιολογείται ως βασικός παράγοντας της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας και κατά πως αναφέρει η Έκθεση ίσως και ο μοναδικός, καθώς οι διαρθρωτικές πολιτικές και οι επενδύσεις που θα συμπλήρωναν το κλασσικό τρίγωνο προϋποθέσεων για την αναπτυξιακή τάση της οικονομίας είτε καθυστερούν είτε είναι ανύπαρκτες, ιδιαίτερα όσον αφορά τον τομέα των επενδύσεων.
Κατά συνέπεια η μείωση των αμοιβών έχει γίνει ο κινητήριος μοχλός της βελτίωσης του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, τόσο μέσω της μείωσης της ζήτησης όσο και της προσφοράς, καθώς αντιστρόφως ανάλογα της ιδιωτικής και κρατικής κατανάλωσης κινείται η βιομηχανική παραγωγή, η εμπορική δραστηριότητα και προφανώς οι εισαγωγές. Το ενδιαφέρον βέβαια είναι ότι στην ίδια κατεύθυνση με όρους όγκου εξαγωγής προϊόντων κινούνται και οι εξαγωγές για τις οποίες τελευταία όλοι αποφεύγουν να μιλήσουν... Για τον λόγο αυτό άλλωστε έχει επιβραδυνθεί και ο ρυθμός βελτίωσης του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών παρά την δραματική μείωση των εισαγωγών.
Η εικόνα αυτή είναι ιδιαίτερα ξεκάθαρη τελευταία, αν τα μεγέθη υπολογισθούν χωρίς την επίδραση των καυσίμων σε εισαγωγές και εξαγωγές.
Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι στις αρχές της δεκαετίας, λίγο μετά την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με ομάδα μελετητών της είχε κάνει μία μελέτη την οποία είχε δημοσιεύσει στην σχετική Επιθεώρησή της και στην οποία είχαν αναφερθεί δύο τουλάχιστον εργασίες στελεχών της ΤτΕ τότε.
Η μελέτη αυτή αποδείκνυε τόσο με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία όσο και τις νεώτερες οικονομικές θεωρίες ότι η μείωση των αμοιβών σαν μέσο βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας οδηγεί μακροπρόθεσμα στο αντίθετο αποτέλεσμα και στην απώλεια ανταγωνιστικότητας, ιδιαίτερα αν αυτή γίνεται σε αναπτυγμένες οικονομίες και οικονομίες υπηρεσιών.
Λίγο πολύ φωτογράφιζε τις χώρες της Ευρωζώνης και υπογράμμιζε μάλιστα ότι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας σε τέτοιες οικονομίες μπορεί να στηριχθεί κατά βάση στην βελτίωση των αποδοχών (κυρίως μη μισθολογικών) σε συνδυασμό με την αύξηση των επενδύσεων αφενός στην βελτίωση της γνώσης και ικανότητας του ανθρώπινου εργατικού δυναμικού και αφετέρου στην τεχνολογία και την έρευνα...
Αντίθετα, σημείωνε ότι η μονομερής μείωση αμοιβών σε οικονομίες με τα χαρακτηριστικά των χωρών της ευρωζώνης οδηγεί σε "καταστολή" της οικονομίας και απώλεια ανταγωνιστικότητας...
Όλα αυτά προφανώς έχουν μπει στην άκρη καθώς η κρίση του χρέους φαίνεται να έχει οδηγήσει σε αλλαγές στις οικονομικές θεωρίες στο εσωτερικό του ευρωσυστήματος κεντρικών τραπεζών!
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου