Η χώρα σε ένα μήνα περίπου καλείται να κάνει επιλογές οι οποίες θα καθορίσουν τον μέλλον της για δεκαετίες. Αναφανδόν σωστές ή λάθος κομματικές επιλογές δεν υπάρχουν.
Άπασες οι επιλογές εμπεριέχουν θετικές και αρνητικές πλευρές. Μοιάζουμε με ναυαγό με τραυματισμένα άκρα, που πρέπει να εμπιστευθεί «καρκινοπαθή» με διορία μερικούς...
μήνες ζωής, για να τον πάρει στην πλάτη να τον περάσει απέναντι σε τρικυμισμένη θάλασσα.
Τα κόμματά μας, άπαντα και της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, ευθύνονται για το παρασιτικό πελατειακό μοντέλο που χρεοκόπησε και η κατάρρευσή του μας έχει καταπλακώσει.
Οι ληστείες των υπαλλήλων του ΙΚΑ, του Υπουργείου Ανάπτυξης, των εφοριών και της πολεοδομίας είναι όλα συμπτώματα σε καθολική έξαρση, του «καρκίνου» που έχει μεταδώσει το κομματικό πελατειακό κράτος σε όλη την κοινωνία. Αυτά αποτελούν ψήγματα της κορυφής του παγόβουνου. Η σήψη και η διαφθορά έχουν καθολικές διαστάσεις.
Αυτό το κράτος κλέφτες το ελευθερώσαν, κλέφτες το κυβερνήσαν και το κυβερνάνε...
Μπορούν αυτοί που μας χρεοκόπησαν να μας βγάλουν από τη χρεοκοπία; Αναρωτιούνται άπαντες οι Έλληνες. Σίγουρα όχι.
Δεν πιστεύω πως κάποιο από τα κόμματα της εξουσίας ή της αντιπολίτευσης, αν λάβει την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση μπορεί να αποτρέψει τον κομματικό τους μηχανισμό από το να επιδοθεί στην διαφθορά και τον παρασιτισμό. Τα κόμματά μας είναι στημένα σαν μηχανισμοί διαφθοράς και όσοι μετέχουν σε αυτά το πράττουν, όχι να συνεισφέρουν ή να φέρουν σε πέρας όποια εργασία του ανατεθεί σαν επαγγελματίες, αλλά για να προσπορίσουν τα παράπλευρα οφέλη της εξουσίας.
Κάποιοι αφελώς νομίζουν πως η διαφθορά τελειώνει στα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας. Η άποψή μου είναι πως και τα μικρότερα πάνω στην ίδια δομή είναι σφυρηλατημένα. Απλά λόγω θέσης η διαφθορά τους και ο παρασιτισμός περιορίζονται στα συνδικάτα περισσότερο και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Ούτε τα νέα σχήματα με παλιά «υλικά» αποτελούν εξαίρεση. Ίσα-ίσα που η σύνθεσή τους αποτελείται από στελέχη του σκληρού πυρήνα του παλιού πελατειακού κράτους. Αφού έφαγαν, ήπιαν και διόρισαν, τώρα παριστάνουν του αγνούς υπερασπιστές της πελατείας που πλήγεται από την μεταρρύθμιση.
Η διαφοροποίησή τους με τα κόμματα από τα οποία αποσπάστηκαν κυρίως περιορίζεται στην επιμονή τους πως υπάρχει άλλος δρόμος εξόδου ο οποίος βασίζεται στο δόγμα πως λεφτά υπάρχουν.
Το νέο στοιχείο...
Δεν είναι τυχαίο πως τις τελευταίες εβδομάδες πέφτουν βροχή οι αποκαλύψεις σκανδάλων στη δημόσια διοίκηση και τους οργανισμούς που εποπτεύει το κομματικό κράτος.
Είναι η τεχνική βοήθεια και επιστασία της τρόικα στο κράτος που έχει αδρανοποιήσει το μανδύα της κομματικής και συνδικαλιστικής συγκάλυψης. Είναι και η δομή της κυβέρνησης Παπαδήμου, ενός τεχνοκράτη που δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος και το αύριο του κομματικού ασκεριού των παρασίτων.
Το μοντέλο Παπαδήμου, πρέπει να συνεχιστεί και μετά τις εκλογές χωρίς την τροχοπέδη, του μεγάλου σχήματος και των κομματικών συμβιβασμών. Το μοντέλο Παπαδήμου μετά τις εκλογές πρέπει να μετεξελιχθεί σε μοντέλο Μόντι.
Την τρόικα και την Task Force που επιβλέπουν την εξυγίανση και αναδιοργάνωση όχι μόνο πρέπει, να τις αφήσουμε να κάνουν την δουλειά που έχουν αρχίσει, αλλά να τους εκχωρήσουμε περισσότερους τομείς.
Αυτοί που φωνάζουν «πατριωτικά» συνθήματα είναι όσοι απομυζούσαν την δόλια την πατρίδα και ζούσαν σε βάρος της.
Κοινώς φωνάζουν οι κλέφτες...
Λαϊκή Σοφία...
Είθισται να λέγεται πως ο λαός δίνει σοφά εκλογικά αποτελέσματα. Αν κοιτάξετε τις δημοσκοπήσεις ίσως δείτε αυτή τη σοφία πίσω από τον τρόπο που κατανέμει τα ποσοστά.
Το εκλογικό σώμα, σαν ναυαγός με τραυματισμένα άκρα, χρησιμοποιεί το παλιό κομματικό σύστημα, σαν τον «καρκινοπαθή» με μερικούς μήνες ζωής που τον περάσει απέναντι στην τρικυμισμένη θάλασσα...
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου