Αντιμέτωποι με ντόμινο από κανόνι $20 εκατ. δεκάδες εφοπλιστές

Του Ηλία Γ. Μπέλλου

Σε ντόμινο που απειλεί δεκάδες ελληνικές και ξένες ναυτιλιακές επιχειρήσεις απειλεί να μετατραπεί η υπόθεση της αδυναμίας πληρωμών ναυλοσύμφωνων της τάξης των 20 εκατομμυρίων δολαρίων της διαχειρίστριας εταιρείας ποντοπόρων Allied Maritime συμφερόντων Δημήτρη Μαρίνη. Η επιχείρηση είναι αντιμέτωπη με περισσότερες από...

12 προσφυγές πλοιοκτητών που της είχαν παραχωρήσει τα πλοία της έναντι προσυμφωνημένου ημερήσιου τιμήματος προς ναύλωση σε τρίτους.

Όταν ναυλωτής, που σύμφωνα με ναυτιλιακούς κύκλους ελέγχει επιχείρηση νιγηριανών συμφερόντων, αθέτησε υποχρεώσεις του ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων προς την Allied Maritime, τότε η εταιρεία του Δ. Μαρίνη βρέθηκε με τη σειρά της σε σταδιακά όλο και μεγαλύτερη δυσκολία να αποπληρώσει και τις δικές της υποχρεώσεις προς τις πλοιοκτήτριες. Με δεδομένη την πολύ  χαμηλή ρευστότητα στις αγορές και την ιδιαίτερα έντονη κρίση στις ναυλαγορές που έχει οδηγήσει τα ημερήσια έσοδα των πλοίων σε επίπεδα σημαντικά χαμηλότερα αυτών που απαιτούνται για να μην είναι ζημιογόνα η λειτουργία τους, πολλές ναυτιλιακές κλυδωνίζονται και επιζητούν τα δεδουλευμένα των πλοίων τους μέσω της δικαστική οδού.

Έτσι έχουν γίνει πολλές προσφυγές σε δικαστήριο του Ιλινόις ενώ κάποιοι έχουν αρχίσει να προσανατολίζονται και στην διεκδίκηση περιουσιακών στοιχείων άλλης εταιρείας συμφερόντων Μαρίνη η οποία έχει στην ιδιοκτησία της 6 ποντοπόρα πλοία. Μεταξύ των ναυτιλιακών που έχουν υποστεί πλήγμα από το ντόμινο της Allied συμπεριλαμβάνονται σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες η Globus Maritime, συμφερόντων Καραγεωργίου-Φειδάκη, η Krateros Maritime, η Eagle Bulk Shipping συμφερόντων του Σοφοκλή Ζούλα, η Suisse-Atlantique, η ισραηλινή Ofer Ship Holdings, η TBS International, η Blue Laoura Shipping, η STX Pan Ocean, η Nuntius Investment Corp και η SwissMarine Asia. Μεταξύ των υπερήμερων υποχρεώσεων της Allied ναυτιλιακοί κύκλοι περιλαμβάνουν και προμηθευτές όπως εταιρείες ναυτιλιακών καυσίμων.

Η Allied καταβάλει προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού και ρύθμιση των οφειλών της αλλά δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό το κατά πόσον αυτό είναι πρακτικά εφικτό. Πάντως πηγές που δεν είναι όμως δυνατόν να διασταυρωθούν, αναφέρουν ότι η ναυτιλιακή επιχειρεί να βρει μετρητά από επενδυτή ενδεχομένως από τη Μέση Ανατολή και να δώσει στους πιστωτές της έναντι των οφειλών της μέρος κάποια μετρητά και συμμετοχή στο μετοχικό της κεφάλαιο.

Η υπόθεση αποτελεί σημείο των καιρών που διέρχεται η ποντοπόρος και αναδεικνύει με παραστατικό τρόπο την αλληλεξάρτηση της βιομηχανίας και τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι μικρότερες κυρίως επιχειρήσεις που δεν έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια. Καθιστά επίσης σαφές πως η συμπεριφορά των ναυλωτών είναι στην κορυφή της λίστας των προβλημάτων αφού είτε αθετούν τα προσυμφωνημένα είτε δεν τα καταβάλλουν καθόλου. Το φαινόμενο απειλεί όμως και τα θεμέλια των χρηματοδοτικών δομώ της ποντοπόρου αφού οι μακροχρόνιες ναυλομισθώσεις αποτελούν το «διαβατήριο» προς τον τραπεζικό δανεισμό. Η αμφισβήτηση της ποιότητας ακόμα και πολύ μεγάλων ναυλωτών (όπως η Cosco την οποία οδήγησε για αθέτηση ναυλοσύμφωνων στα δικαστήρια ο Γ. Οικονόμου ή και άλλες κινεζικές εταιρείες με τις οποίες αντιπαρατίθεται ο Χ. Βαφειάς) επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση στην διεθνή ναυτιλία.

Πηγή:www.capital.gr