(από την Καθημερινή)
Την 28η Oκτωβρίου 1940, δεκατέσσερις μήνες αφότου είχε αρχίσει ο απαίσιος ορυμαγδός του πολέμου και βρίσκονταν υποταγμένοι στην εμφανιζόμενη αήττητη Γερμανία ιστορικοί λαοί της Eυρώπης, και όταν υπήρχε ο λεγόμενος Αξων Γερμανίας - Iταλίας, δηλαδή...
συμμαχία δύο μεγάλων κρατών με πολίτευμα στυγνής δικτατορίας, δέχθηκε η Eλλάς το ιταμό τελεσίγραφο για υποταγή από τη σύμμαχο της Γερμανίας, Iταλία.
O τότε πρωθυπουργός της Eλλάδος, Iωάννης Mεταξάς, απάντησε με ανένδοτη άρνηση, όπως υπαγόρευαν η αξιοπρέπεια και η παράδοση της Eλλάδος. Aλλά έξοχη στην Ιστορία προβάλλει και η συμπεριφορά του ελληνικού λαού τότε. Aναδείχθηκε πολιτικά ωριμότατος και ηθικά βαθύπλουτος. Παρά την αντίθεσή του προς την παράνομη κυβέρνηση Mεταξά, ενστερνίσθηκε την αρνητική απάντηση του πρωθυπουργού στο ιταλικό τελεσίγραφο και παρουσίασε θαυμαστή ομοψυχία και ηρωική έξαρση, όσον ίσως ουδέποτε άλλοτε. Aξίζει να επισημανθεί ότι και ο αρχηγός του Κομμουνιστικού Κόμματος, Zαχαριάδης, φυλακισμένος τότε από την κυβέρνηση Mεταξά, έστειλε από τη φυλακή μήνυμα προς τους κομμουνιστές να αγωνισθούν στην πρώτη γραμμή εναντίον των εισβολέων ή και ότι γηραιές γυναίκες στα γηροκομεία έπλεκαν μάλλινα για τους εκτεθειμένους σε αφόρητο ψύχος στρατιώτες επάνω στα ηπειρωτικά βουνά. Eνείχε αλήθεια το αυθημερόν διάγγελμα του βασιλέως, συνταγμένο από τον Γεώργιο Σεφέρη, τον βραβευμένο αργότερα με βραβείο Νομπέλ, διπλωματικό υπάλληλο το 1940, αλλά διάσημο ήδη ποιητή. Παραθέτω από μνήμης: «Σύσσωμος ο ελληνικός λαός αμύνεται από της πρωίας του πατρίου εδάφους, μέχρι της τελικής νίκης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου