Ντετέκτιβ μέχρι το τέλος

Οι ξένες εφημερίδες τον αποχαιρετούν όχι με το πραγματικό του όνομα, αλλά με αυτό του ρόλου που τον έκανε διάσημο. Ο Αμερικανός ηθοποιός Πίτερ Φολκ, που πέθανε την...

Πέμπτη σε ηλικία 84 ετών, ταλαιπωρημένος από τη νόσο Αλτσχάιμερ, έγραψε ιστορία στην τηλεόραση ως ο ευφυής ντετέκτιβ «Κολόμπο», με το γυάλινο μάτι και τη φθαρμένη καπαρντίνα, που οδηγούσε ένα παλιό «Πεζό 403» και μασουλούσε συνεχώς ένα πούρο.

Το τηλεοπτικό κοινό τον ακολούθησε πιστά για περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Το πρώτο επεισόδιο, μάλιστα, σκηνοθέτησε το 1971 ο νεαρός Στίβεν Σπίλμπεργκ. Η σειρά, που προβαλλόταν κάθε τρεις βδομάδες, έλαβε τέλος το 2003.

Ο Πίτερ Φολκ ήταν τόσο ταυτισμένος με το ρόλο τού ντετέκτιβ, ώστε και ο Βιμ Βέντερς, όταν τον κάλεσε να παίξει στη διάσημη πλέον ταινία του τα «Φτερά του έρωτα» (1987), δεν πρωτοτύπησε: του ζήτησε να υποδυθεί έναν άγγελο ο οποίος πέφτει στη Γη, γίνεται ηθοποιός και ερμηνεύει έναν... ντετέκτιβ.

Ακριβοπληρωμένος

Υπήρχαν πολλοί ακόμη σκηνοθέτες που τον είχαν ξεχωρίσει για το ταλέντο του και του ζητούσαν να παίξει στις ταινίες τους, παράλληλα με την τηλεοπτική καριέρα του ως Κολόμπο, που τον έκανε τον πιο ακριβοπληρωμένο ηθοποιό της τηλεόρασης τη δεκαετία του ,70. Επαιξε σε δύο σπουδαίες ταινίες του δικού μας, Τζον Κασσαβέτη, που ήταν στενός του φίλος: «Σύζυγοι» (1970) και «Μια γυναίκα εξομολογείται» (1974). Ενώ οι δύο φίλοι, Φολκ και Κασσαβέτης, συμπρωταγωνίστησαν στην ταινία της Ελέιν Μέι, «Mikey and Nicky» (1976).

Είχε, άλλωστε, κάνει γερά πρώτα βήματα στο σινεμά. Το ντεμπούτο του έγινε το 1958 στο «Wind across the Everglades», του Νίκολας Ρέι. Ηδη η τέταρτη ταινία του, «Οι μεγιστάνες του εγκλήματος», των Μπαρτ Μπάλαμπαν και Στιούαρτ Ρόζενμπεργκ (1960), όπου υποδύθηκε έναν κακοποιό, του χάρισε την υποψηφιότητα β' ανδρικού ρόλου. Εκείνη την επιτυχία θυμόταν πάντα με αισθήματα ντροπής. Το Οσκαρ κέρδισε τελικά ο Πίτερ Ουστίνοφ, για τον «Σπάρτακο». Πίτερ ο ένας, Πίτερ και ο άλλος, δεν ήθελε πολύ για να γίνει μπέρδεμα. Οταν ο παρουσιαστής της βραδιάς ανακοίνωσε τον νικητή, ο Φολκ, με το που άκουσε το μικρό του όνομα, σηκώθηκε πάνω όλο χαρά, για να του κοπεί αμέσως μόλις ακούστηκε το «Ουστίνοφ». Και την επόμενη χρονιά προτάθηκε για Οσκαρ για την ταινία «Η κόμισσα και ο γκάνγκστερ» του Φρανκ Κάπρα.

Ο Πίτερ Φολκ γεννήθηκε το 1927 στη Νέα Υόρκη, έζησε για λίγο στο Μπρονξ και κυρίως στο Οσινινγκ, όπου οι Εβραίοι γονείς του είχαν κατάστημα ρούχων. Τριών ετών τού αντικατέστησαν το ένα μάτι με γυάλινο επειδή διαγνώστηκε καρκίνος. Αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει αθλητής πρώτης τάξεως στα σχολικά του χρόνια, αλλά και μετέπειτα ξακουστός ηθοποιός. Αν και οι σπουδές του έδειχναν εξαρχής μία τελείως διαφορετική καριέρα -πήρε πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες και έκανε μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων-, στα 29 του αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Το ντεμπούτο του έγινε στο θέατρο, το 1956, στο «Δον Ζουάν», του Μολιέρου, όπου υποδύθηκε τον Σγαναρέλο. Ακολούθησαν πολλές θεατρικές επιτυχίες.

Είναι, όμως, αλήθεια ότι τη δόξα του τη χρωστάει στον επιθεωρητή Κολόμπο. Ο ρόλος είχε αρχικά προταθεί στον Μπιλ Κόσμπι, ο οποίος τον απέρριψε. Ο Πίτερ Φολκ όχι μόνο ενσάρκωσε ιδανικά τον Κολόμπο, αλλά δάνεισε στην τηλεοπτική αυτή περσόνα πολλά από τα δικά του χαρακτηριστικά. Γι' αυτό, όσο περνούσαν τα χρόνια, ήταν δύσκολο να βρεθεί η λεπτή γραμμή που χώριζε τον επιθεωρητή Κολόμπο από τον άνθρωπο Πίτερ Φολκ.