Μετά το TAXIS, ακυρώνουν και το ELENXIS!

Σε ακόμα μια απόφαση, που προκαλεί εύλογες απορίες για την πολιτική που ακολουθεί, προχώρησε το υπουργείο οικονομικών. Σε εγκύκλιο, που απέστειλε, με οδηγίες για το ποιοι και πώς θα ελεγχθούν από εδώ και στο εξής, διατηρεί τις εξουσίες των προϊσταμένων των εφοριών, οι οποίοι θα είναι αυτοί, που θα καθορίζουν το ποιος και πώς θα ελέγχεται ! Η κίνηση αυτή στην ουσία ακυρώνει το πολυδιαφημιζόμενο σύστημα ELENXIS πριν καν ακόμα αυτό λειτουργήσει. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.


Η εγκύκλιος 1072 προβλέπει τις διαδικασίες, υπό τις οποίες θα ελεγχθούν οι ανέλεγκτες υποθέσεις για κλεισμένες χρήσεις μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2009. Αφού λοιπόν περιγράφει τις περιπτώσεις που εξαιρούνται, καθώς και τα κριτήρια ελέγχου (θα αναφερθώ στη συνέχεια), αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Η επιλογή των προς έλεγχο υποθέσεων ενεργείται με ευθύνη των προϊσταμένων των ελεγκτικών υπηρεσιών.
Ποσοστό 10% έως 20% των επιλεγομένων για έλεγχο υποθέσεων επιλέγεται από τυχαίο δείγμα χωρίς να συντρέχουν (άλλα) κριτήρια.»

Αυτό σημαίνει ότι οι επικεφαλής των Δ.Ο.Υ. θα συνεχίσουν να έχουν τον πρώτο λόγο για τη διαδικασία των ελέγχων, απενεργοποιώντας στην ουσία το σύστημα ELENXIS. Αυτό, που έχει συμβεί στην πραγματικότητα, είναι ότι (και) το σύστημα ELENXIS δεν μπορεί στην ουσία να λειτουργήσει ή/και ότι κάποιοι δεν επιθυμούν τη λειτουργία του. Έτσι, και οι «στοχευμένοι και με αντικειμενικά κριτήρια έλεγχοι», που προαναγγέλλονταν επί μήνες από την ηγεσία του υπουργείου οικονομικών, παραπέμπονται στις καλένδες. Η απόφαση αυτή εγείρει σημαντικές ενστάσεις τόσο για τη σκοπιμότητά της, όσο και για τη συγκυρία, κατά την οποία ελήφθη. Και αυτό, γιατί – σε συνδυασμό με την κατάργηση του υποχρεωτικού της ηλεκτρονικής υποβολής δηλώσεων για ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις (βλ. σχετικό άρθρο στο Capitaltax) – ακυρώνει, εμμέσως πλην σαφώς, την ουσία της κατεύθυνσης της πολιτικής του υπουργείου οικονομικών, που αφορά στην αντικειμενικοποίηση των ελέγχων και στον περιορισμό της ανθρώπινης παρέμβασης, σε ό,τι αφορά τη σχέση του φορολογούμενου με την εφορία. Το βασικό ερώτημα, που προκύπτει, είναι για ποιο λόγο διατηρούνται στο παιχνίδι οι προϊστάμενοι των εφοριών, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τη μερίδα των εφοριακών, οι οποίοι αρέσκονται στις συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.

Πέραν αυτού, η συγκεκριμένη εγκύκλιος γεννά και άλλα ζητήματα, καθώς εξαιρεί – άγνωστο γιατί - :

- ανέλεγκτες χρήσεις, με τζίρο άνω των είκοσι εκατομμυρίων ΕΥΡΩ, καθώς και τις επόμενες χρήσεις αυτής (θυμίζω ότι υποθέσεις με ακαθάριστα έσοδα πάνω από αυτό το ποσό έχουν εξαιρεθεί και από την περαίωση),
- υποθέσεις φορολογίας πλοίων, και όσες άλλες σχετίζονται με αυτές,
- υποθέσεις, ο έλεγχος των οποίων έχει ανατεθεί σε ειδικό συνεργείο, καθώς και
- «όλως εξαιρετικώς, υποθέσεις για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία, από τα οποία προκύπτει ότι πρέπει να διενεργηθεί πλήρης έλεγχος».

Εκτός όλων αυτών, η εγκύκλιος θέτει και ένα ιδιαίτερα ασφυκτικό πλαίσιο σε μια δύσκολη περίοδο για το επιχειρείν. Συγκεκριμένη, δίνει στο φορολογούμενο προθεσμία μόλις πέντε ημερών από τότε, που θα λάβει το ειδικό σημείωμα ελέγχου, να το αμφιβσητήσει, υποβάλλοντας αίτηση προς τον έφορο, «με πρόταση επίλυσης των φορολογικών διαφορών, υποβάλλοντας συγχρόνως και όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για την υποστήριξη των ισχυρισμών του. Η αίτηση υποβάλλεται ενιαία για όλες ή μερικές από τις ελεγχόμενες χρήσεις και για όλα τα φορολογικά αντικείμενα κάθε χρήσης. Με την υποβολή της αίτησης ορίζεται και η ημερομηνία εξέτασής της. Σε κάθε περίπτωση η επίλυση των φορολογικών διαφορών δεν μπορεί να συντελεσθεί μετά την πάροδο δέκα ημερών από την ημερομηνία επίδοσης των ειδικών σημειωμάτων ελέγχου. Ειδικά στις περιπτώσεις που στην εξέταση της αίτησης συμπράττει και ο αρμόδιος Οικονομικός Επιθεωρητής κατά τα οριζόμενα στην επόμενη παράγραφο, η επίλυση των φορολογικών διαφορών δεν μπορεί να συντελεστεί μετά την πάροδο είκοσι (20) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης των ειδικών σημειωμάτων. Εξαιρετικά, αν οι ισχυρισμοί ή τα στοιχεία που επικαλείται ο υπόχρεος χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης που δεν μπορεί να ολοκληρωθεί εντός των ανωτέρω προθεσμιών για την επίλυση των φορολογικών διαφορών, τότε η επίλυση μπορεί να συντελεσθεί και σε μεταγενέστερο χρόνο και πάντως όχι μετά την πάροδο διπλάσιου συνολικά χρόνου από το χρόνο της αρχικής προθεσμίας».

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι, αν ο φορολογούμενος δεν αποδέχεται το συγκεκριμένο σημείωμα ελέγχου, τότε πρέπει μέσα σε χρονικό περιθώριο, που στην καλύτερη των περιπτώσεων φτάνει έως τις είκοσι ημέρες, να συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα χαρτιά, τα οποία να αποδεικνύουν το ορθό των ισχυρισμών του. Είναι προφανές ότι για ιδιαίτερα περίπλοκες υποθέσεις, που μάλιστα αφορούν και σε παλαιότερες χρήσεις, κάθε άλλο παρά εύκολο είναι να συγκεντρωθούν όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά μέσα σε δέκα ή το πολύ είκοσι ημέρες. Υπό αυτές τις συνθήκες, η εφορία στην ουσία εκβιάζει τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις να καταβάλλουν ένα ελάχιστο ποσό φόρου, αφού δεν πλήρωσαν το χαράτσι της περαίωσης.

Πηγή:www.capital.gr